Hava dumanlı, çiskinli idi. Maşınla dağa qalxdıq. Maşından düşəndə ilk silahımı atdım və əyilib götürmək istədikdə tank əleyhinə raket kompleksi ilə vurulduq. Raketin alovu nəticəsində sifətim və gözlərim tamamilə yandı. Dişlərim qırılmış, boğazım yanmışdı. Heç yeri görmürdüm. Sadəcə güllə, partlayış, döyüş yoldaşlarımın nalələrini eşidirdim. İstiqamətini bilmədiyim bir tərəfə sürünüməyə başladım. Bir kol tapdım və altında gizlənməyə çalışdım. Çıxış yolu axtarırdım və başladım əlimlə səngər qazmağa, amma təbii ki, əllə səngər qazmaq mümkünsüzdür.

Həmin anda ailəm, yaxınlarım, həyatım bir anlıq gözümün önündən keçdi. Bir müddət sonra tanımadığım iki Azərbaycan əsgəri məni dağın başından endirdi və maşına mindirdi. Maşında çox saylı yaralı var idi. Maşına mindikdən sonra özümdən getmişdim. Bir də Bakıda xəstəxanada ayıldım. Gördüm ki, gözlərimi itirmişəm. Amma həyat belə də gözəldir. Hər halı ilə yaşamağa dəyər.

Heç nəyə görə peşman deyiləm, çünki haqqımız olan torpaql ... Читать дальше »

Bu gün görkəmli bəstəkarımız, milli romans, piano və simfonik musiqinin banisi Asəf Zeynallının (1909–1932) vəfat etdiyi gündür. Cəmi 23 il yaşamasına baxmayaraq, bəstəkar öz adını Azərbaycan musiqi tarixinə "qızıl hərflər"lə yazmışdır. Onun “Ölkəm”, “Sərhədçi”, “Çadra”, “Sual” romansları milli vokal musiqimizin inciləridir. A.Zeynallı "Uşaq süitası" əsəri ilə ilk dəfə Azərbaycan musiqi tarixində uşaq musiqisi repertuarının əsasını qoymuş, 70-ə yaxın Azərbaycan xalq mahnılarını nota almışdır.

Xəstəlikdən əziyyət çəkən bəstəkar xəstəxanada olarkən otağının divarına son simfoniyasını yazır və qardaşından əsərinin divardan kağıza köçürülməsini xahiş edir. Təəssüf ki, onun son vəsiyyətini heç kim yerinə yetirməmişdir.

Allah rəhmət eləsin!

Niyə əsgərlər hər hansı bir müharibəyə Napoleonun arxasınca gedirdilər?

Bir gün Napoleon mühafizəçilərini yoxlayarkən öz postunda yatmış bir keşikçi əsgəri gördü. Nizamnaməyə və müharibə dövrünün qanunlarına görə, keşikçi mühakimə olunmalı və güllələnməli idi.

“Çünki vəzifəsini yerinə yetirərkən biabırçı şəkildə yuxuya gedən və yoldaşlarının həyatını təhlükəyə atan əsgərə mərhəmət yoxdur”.

Ancaq Napoleon gözlənilməz bir qərar verdi: yuxuda olan gözətçinin silahını qaldırdı, çiyninə atdı və yorğun əsgərin postunda özü dayandı. Bir müddət sonra növbəni dəyişməyə gələn çavuş gözətçinin yatdığını, imperatorun isə özünün postda dayandığını gördü.

Deyirlər ki, orduda olanların hamısının xəbər tutduğu bu hadisədən sonra əsgərlər Napoleonla döyüşə getməyə və onun uğrunda misli görünməmiş şücaət göstərməyə və qəhrəmanlıqla ölməyə hazır idilər.Napoleonun bütün bu cür hərəkətlərində əsgərlər arasında uğur qazanmasının əsl sirləri var idi.

Nap ... Читать дальше »